Heanig an
Blijf op de hoogte en volg Marlies en Deborah
21 September 2014 | Indonesië, Jogjakarta
Vrijdag 12 september was Marlies jarig. Deze dag hebben we de hele dag doorgebracht in de spa. Voor nog geen €20,- hebben we een massage, bodyscrub, hoofdmassage, gezichtsbehandeling, manicure en pedicure gehad. ’s Avonds hadden Ria, Myta en Dila een surpriseparty (die eigenlijk geen surprise meer was) georganiseerd in een skybar van het Ibis Style Hotel. Hier hebben we lekkere cupcakes gegeten (door Myta zelf gemaakt) en drankjes gedaan.
Op zondag zijn we met de Australische studenten en de buddy’s naar het Kraton geweest, dit is het paleis van de sultan. Hier hebben we een traditionele dans gezien, hierbij werd de traditionele kleding gedragen. Na een rondleiding door het Kraton zijn we naar het waterpaleis Taman Sari gegaan. Hier hadden we een hele leuke gids, zelf was hij volgens ons van mening dat hij heel goed Engels sprak, maar we begrepen er vrij weinig van. Gelukkig konden onze buddy’s nog wel een aantal dingen vertellen. Zo heeft de sultan een privézwembad, vroeger koos hij uit het andere zwembad een vrouw die met hem mee mocht/moest.
Maandag zijn we naar Bali vertrokken, vooraf hebben we nog een aantal dingen opgeschreven die we wilden gaan doen. Al snel kwamen we tot de conclusie dat we nog een keer naar Bali moeten… Het strand zag er zo mooi uit, dat we hier elke dag zijn geweest en het lekker rustig aan hebben gedaan. De bezienswaardigheden, die we van tevoren hadden bedacht, gaan we de volgende keer bezoeken. We hebben de hele week een scooter gehuurd, dit was heel handig. Voor nog geen €20,- inclusief benzine, konden we hier vijf dag gebruik van maken. Dit was nog wel even lastig, aangezien we allebei nog nooit eerder op een scooter hebben gereden. We konden eerst even een stukje proberen met de man van het hotel. Deborah ging eerst en kwam al snel terug met de mededeling ‘dóódeng’. Hierna zijn we er zelf op uitgetrokken, maar de wegen zijn anders dan in Nederland. Heel veel kuilen, bochten, hobbels en vooral de drempels waren een succes. De eerste keren werd de onderkant van de scooter iets bijgeschaafd door de drempels. Bij bijna elke kuil en drempel waar we overheen gingen riep Marlies ‘sorry, sorry, sorry’. Uiteindelijk ging het de laatste twee dagen wel goed (voor ons doen).
Ook hebben we een bijna-doodervaring gehad (tikkeltje overdreven). Omdat het nogal een doolhof was, reden we de eerste avond in het donker terug naar het hotel. Dit waren smalle straatjes die allemaal op elkaar leken en waar nergens een lampje was. Er zijn nogal wat honden die op straat lopen en één vond het grappig om achter ons aan te rennen en heel hard te blaffen. Dit was volgens Deborah ‘dóódeng’. Het is namelijk zo, dat als je door een hond gebeten wordt die hondsdol is, je meteen naar het ziekenhuis moet voor een vaccinatie. Doe je dit niet binnen 24 uur ga je dood. Dit werd ons doodleuk verteld bij de GGD.
Bij ‘thuis’komst zat er een leuke verrassing voor ons klaar… Een hagedis/salamander/gekko zat bij Marlies op haar kamer. Na wat stressen konden we hem niet meer vinden. Nou zijn we allebei ook allebei een held op sokken met dit soort dingen, dus na een gilletje werd er op het bed gesprongen. Hier ging het beest niet van weg, dus moesten we iets anders proberen. Nadat hij achter het gordijn gekropen was, is hij niet meer terug gekomen. Met de gedachte dat hij naar buiten was gekropen, konden we ‘heerlijk’ gaan slapen.
Aankomende week begint school, dit begint met een vrije dag. Daartegenover staat wel dat we dinsdag en donderdag van half 10 tot 5 uur op school zitten. We zijn benieuwd hoe het ons zal bevallen!
Op zondag zijn we met de Australische studenten en de buddy’s naar het Kraton geweest, dit is het paleis van de sultan. Hier hebben we een traditionele dans gezien, hierbij werd de traditionele kleding gedragen. Na een rondleiding door het Kraton zijn we naar het waterpaleis Taman Sari gegaan. Hier hadden we een hele leuke gids, zelf was hij volgens ons van mening dat hij heel goed Engels sprak, maar we begrepen er vrij weinig van. Gelukkig konden onze buddy’s nog wel een aantal dingen vertellen. Zo heeft de sultan een privézwembad, vroeger koos hij uit het andere zwembad een vrouw die met hem mee mocht/moest.
Maandag zijn we naar Bali vertrokken, vooraf hebben we nog een aantal dingen opgeschreven die we wilden gaan doen. Al snel kwamen we tot de conclusie dat we nog een keer naar Bali moeten… Het strand zag er zo mooi uit, dat we hier elke dag zijn geweest en het lekker rustig aan hebben gedaan. De bezienswaardigheden, die we van tevoren hadden bedacht, gaan we de volgende keer bezoeken. We hebben de hele week een scooter gehuurd, dit was heel handig. Voor nog geen €20,- inclusief benzine, konden we hier vijf dag gebruik van maken. Dit was nog wel even lastig, aangezien we allebei nog nooit eerder op een scooter hebben gereden. We konden eerst even een stukje proberen met de man van het hotel. Deborah ging eerst en kwam al snel terug met de mededeling ‘dóódeng’. Hierna zijn we er zelf op uitgetrokken, maar de wegen zijn anders dan in Nederland. Heel veel kuilen, bochten, hobbels en vooral de drempels waren een succes. De eerste keren werd de onderkant van de scooter iets bijgeschaafd door de drempels. Bij bijna elke kuil en drempel waar we overheen gingen riep Marlies ‘sorry, sorry, sorry’. Uiteindelijk ging het de laatste twee dagen wel goed (voor ons doen).
Ook hebben we een bijna-doodervaring gehad (tikkeltje overdreven). Omdat het nogal een doolhof was, reden we de eerste avond in het donker terug naar het hotel. Dit waren smalle straatjes die allemaal op elkaar leken en waar nergens een lampje was. Er zijn nogal wat honden die op straat lopen en één vond het grappig om achter ons aan te rennen en heel hard te blaffen. Dit was volgens Deborah ‘dóódeng’. Het is namelijk zo, dat als je door een hond gebeten wordt die hondsdol is, je meteen naar het ziekenhuis moet voor een vaccinatie. Doe je dit niet binnen 24 uur ga je dood. Dit werd ons doodleuk verteld bij de GGD.
Bij ‘thuis’komst zat er een leuke verrassing voor ons klaar… Een hagedis/salamander/gekko zat bij Marlies op haar kamer. Na wat stressen konden we hem niet meer vinden. Nou zijn we allebei ook allebei een held op sokken met dit soort dingen, dus na een gilletje werd er op het bed gesprongen. Hier ging het beest niet van weg, dus moesten we iets anders proberen. Nadat hij achter het gordijn gekropen was, is hij niet meer terug gekomen. Met de gedachte dat hij naar buiten was gekropen, konden we ‘heerlijk’ gaan slapen.
Aankomende week begint school, dit begint met een vrije dag. Daartegenover staat wel dat we dinsdag en donderdag van half 10 tot 5 uur op school zitten. We zijn benieuwd hoe het ons zal bevallen!
-
21 September 2014 - 10:08
Joanne:
Leuk verhaal. Grappig om te lezen. Succes allebei komende week! Groetjes Joanne -
21 September 2014 - 20:41
Oma Franke:
Wat geweldig allemaal, wat jullie beleven.
Veel succes op school, en geniet tussendoor van alle mooie dingen.
groetjes Oma -
25 September 2014 - 15:57
Shirley:
Leuk om te lezen en wat genieten daar op Bali, nu gaat het echt werk beginnen en ik ben benieuwd? Geniet van alle vrije momenten want daar is zoveel te zien. Ik blijf jullie volgen en hoop tot ziens in yokja :-) Groetjes Shirley -
01 Oktober 2014 - 17:03
Bente Ensink:
Dag Marlies en Deborah,
Wat een leuke verhalen allemaal! Ik ben ook op Bali geweest vorig jaar. De angst voor de hond snap ik wel. Ik ben vorig jaar door een aap gebeten in Ubud en heb vervolgens het ziekenhuis van Denpasar van binnen kunnnen bekijken. Gili is een fantastisch eiland dat je vanaf Bali kunt bezoeken, misschien een tip voor jullie volgende trip naar Bali.
Ik ben benieuwd hoe de eerste schooldagen zijn bevallen! De verschillen met het onderwijs in Vietnam zijn groot heb ik vorige week ervaren, benieuwd hoe het daar is!
Heel veel succes en plezier daar!
Groeten,
Bente Ensink
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
